weer 55

Studeren

studeren is heerlijk , studeren is fijn .

Ja ik geef toe niet alle aspecten, het wordt dus de vraag en de kunde om het zo te organiseren dat met optimaal persoonlijk genot en maatschappelijk resultaat, het grootst mogelijke aantal minder prettige aspecten geëlimineerd kunnen worden.

Een bepaalde “”ik geef er geen donder om “” houding vereist dat natuurlijk wel, kortom naast studeren ook nog acteren,,,,,,,,,en laat ik dat nu ook erg leuk vinden.

Om minder prettige zaken te vermijden en de prettige kanten van het studeren te sublimeren helpt het natuurlijk wel zicht te krijgen op wat je wel en wat je niet prettig vind......

Gelukkig wordt dat naarmate men ouder wordt en ervarener in het leven staat steeds gemakkelijker, het wordt echter bemoeilijkt doordat ook door de ervaringen in het studeren steeds weer nieuwe aspecten opduiken waar ook een levenservarene door verrast wordt. Het lijkt me trouwens een kenmerk van studeren,dieper op interessante zaken ingaan en zo zowel negatieve als positieve aspecten zich voordoen.

Ik heb een hekel aan groepjes, maar vind onderzoekende en elkaar bevragende discussie zeer fijn.

Ik geniet van stevige stukken les/college.

Ik ontmoet graag mensen en hoor graag over dat wat ze drijft wat de engagementen zijn en hoever men bereid is daarin te gaan.

Waar de persoonlijke grenzen van mensen liggen en waar gemeenschappelijke grenzen ontstaan, waar de subjectiviteit overheerst en waar van ons gevraagd wordt ons aan een soort intersubjectieve objectiviteit over te geen.

Ik lees graag, het liefst waarin iemand met een uitgesproken mening schrijft over iemand anders met een uitgesproken mening.

Ik bekijk graag dingen holistisch en over de grenzen van vakjes en wetenschapjes heen, zoek graag oplossingen daar waar die normaal niet gezocht worden om dan bijna altijd de vraag te stellen waarom niet??

IK heb er allemaal zin in maar doordat studeren ook weer opnieuw een ontdekkingsreis in mijn eigen wensen en verlangen en mogelijkheden en onmogelijkheden met zich voortbrengt loop ik weer en nog steeds het gevaar weer opnieuw halve en afgebroken studies aan mijn curriculum toe te voegen.

Ook doe ik graag dingen samen met vrienden, studeren met vrienden, en vooral de sublieme vriendensoort ….het nageslacht.......tot zij de leeftijd en het bestaan van zelfstandig volwassene realiseerden was mijn nageslacht geen vriend van me(voor de duidelijkheid ook geen vijand) maar meer mijn taak in het leven, niet mijn enige maar voor een groot deel wel mijn hoofdtaak, nu kan er langzaam een vriendschapsband ontstaan of een verwijdering waardoor alleen nog maar een ritueel van plichtplegingen zal overblijven welke zal bestaan uit rituele telefoongesprekken, zinnetjes op facebook en het jaarlijkse bezoek rond de kerst.

Ik sluit niet uit dat er in andere levensfasen ook weer een nieuw soort vriendschap ontstaat, zo een beetje gelijksoortig met de vriendschappen die ontstaan tussen Nederlanders in een ver gehucht in een vergeten land die normaal nooit bevriend zouden zij en nu puur door het simpele feit een meer dan de anderen in de omgeving gemeenschappelijke achtergrond te bezitten.

Je ziet zo ook vriendschappen tussen mannen van Thaise of Roemeense, Bulgaarse of andere “”vreemde “” vrouwen.

Normaal zouden het nooit “vrienden” zijn maar bij gebrek aan “”beter””of anders doordat ze nu wel in een bepaald soort gemeenschappelijkheid bezitten ontstaan zo wel niet diepe maar soms wel heel hechte vriendschappen.

Zo ontwikkel ik nu een bepaald soort vriendschap met mijn moeder, kaarten, dingen samen doen die echter vaak geïrriteerd raakt doordat zij niet van het archaïsche bemoederen af kan komen (maar dat is een ander verhaal.)

Ik heb net een telefoontje gehad dus ben eigenlijk de draad van mijn verhaal een beetje kwijt dus stop maar ven geef miju weer even over aan grote,,,,nee supergrote lamlendigheid en kijk wat tv over een serie/spree moordenaar

het gat me goed!! U Ook???

het zal me elke dag in alle opzichten steeds beter en beter gaan,.

En doordat het mij, U en vele anderen steeds beter en beter zal gaan, doordat we erop letten dat het niet ten koste van anderen gaat (doet wat gij wilt maar doet een ader geen schade)

zullen we dit samenstelsel der dingen op steeds hoge niveau tillen.

Het zal deze werkelijkheid elke dag elk moment steeds beter en beter gaan

de groeten maar weer.