opnieuw 5

De worsteling

Elke morgen rond zeven uur dan wordt ik wakker, ik moet dan het nachtelijk water ontluizen, dat levert geen worsteling op,ik weet voortaan dat dat gewoon moet gebeuren omdat er anders van slapen niets meer komt.....

Enfin de sluizen gaan nog steeds gemakkelijk open echter dat water lijkt s nachts de sluizen niet geheel meer te vullen en het komt slechts in geringe en sterk geconcentreerde hoeveelheid de “'inhouse”'afwatering installatie instromen..........

ach ja een zijweggetje maar die nierfunctie samengaand met prostraatgroei( op zich niet abnormaal voor mannen die ouder groeien) geven ondanks het op doktersadvies dwangmatig drinken van groet hoeveelheden water geen verbetering in een echt ouderwetse “”literslange”” afwatering met volle krachtige en vooral dampende straal.

Maar ja daar gaat de worsteling niet over...terug in bed, om acht uur ben ik meestal toch weer straal wakker en begint de worsteling de worsteling om in bed te blijven , nog wat te slapen....

Hoe in tegenstelling tot andere tijden ik kon niet lang genoeg in bed blijven , niet lang genoeg blijven doezelen en dromen.........nu geheel anders ik wil er niet uit, ik kan ook niet meer slapen, ben niet uitgerust zou dus moeten slapen maar kan het niet, gewoonlijk sta ik dan na een hele interne worsteling voor 9 uur naast mijn bed,

Ik worstel en dwing mezelf te eten, ik heb geen honger en neem medicatie en wat koffie soms drink ik de resten van het naast mijn bede staande vocht tegen de kriebelende keel en dan.....een plan maken zo dat er voor de dag niet is.....er zijn er doorgaans genoeg maar te vaag te vrijblijvend, als ik geen afspraken met mensen maak speel ik de ganse dag op mijn computer, lees, hang wat rond en doe nog steeds (dus eigenlijk niks veranderd sinds mijn pubertijd) de dingen die verstandig zouden moeten zijn zoals opruimen, poetsen,,,,,maar ja alles kan morgen nog.

Morgen weer morgen nog een keer morgen

Tja als morgen nooit meer komen zal zal dat vroeg genoeg zijn voor mij!!.

Maar daar hadden we het ook al eens over.

Dadelijk doesjen en naar Theo, heb een afspraak gemaakt zie er naar uit we zien wel hoe de dag verder loopt.

De worsteling dagelijks om uit dat bed te gaan en de nieuwe lange dag aan te gaan, thuis dralen een nieuwe dag alleen, ik mis haar, ik mis de dingen te kunnen doen die ik vrijelijk zou willen doen, leven vanuit een handicap is moeilijk of het nu lichamelijk,mentaal of financieel is het blijft een beperkt leven.

Genieten wat je kunt, elke dag doorworstelen, hopen.

De worsteling mijn bed uit de nieuwe dag in

Tja het zal me elke dag steeds beter en beter gaan tot de overgang in nieuwe stralende herschapen energie.

Liefde, compassie en vooral solidariteit en vriendschap zij met u

het gaat U goed

Han