opnieuw 36

De worsteling,

het is een gevecht, niet om achter de pc te gaan zitten ,maar om openoffice te openen en daadwerkelijk aan de blog te gaan schrijven, zenuwen gieren door mijn buik, beseffend dat ik vaak de verkeerde dingen zeg en doe en vooral vanuit een vals gevoel van door mezelf in de geest gecreëerd idee van veiligheid op luide wijze de verkeerde dingen zeg.

Gisteren was ik bij iemand van de metselclub, ik mocht zomaar spontaan bij hem zijn kinderen en kleinkinderen mee eten, het was super/bere/enorm/fantastisch gezellig, ik geniet er altijd zo van in een huis te zijn waar kinderen spelen en plezier hebben waarde ouderen tijd hebben om naast de drukte van het dagelijks bestaan en het opvoeden onder het genot van een goed glas wijn en perfecte maaltijd met elkaar te babbelen en serieus van gedachten te wisselen.

Het is weer voorbij en vanuit nare ervaringen ion het recente en minder recente verleden vertrouw ik mijn eigen gevoel van diepe verbondenheid over de vreugde van het samen zijn en innige vriendschap niet.....wat is er mis met mij,,,blij als ik ben over het gebeuren, over de vonk van intens van elkaar genieten ook weer bang dat de ander zomaar zonder voor mij duidelijke gebeurtenis de rug zal draaien en me nieten meer zal bekijken.

Wat is dat toch de constante wens aardig gevonden te willen worden, in gezelschap te willen zijn en tegelijkertijd gezelschappen te willen mijden en er geen raad in weten.

Maar gisteren was fantastisch,,,,dat maakt het waard te leven,,,,,tijd vloog werkelijk vloog op een bepaald uur keek ik op mijn horloge en vertelde echt naar huis te willen........kom nog één glaasje....enfin drie uur later was dat “”ene”” glaasje pas op

Vrienden schamele lezers het gaat U goed,ik wens U vrede, innerlijke vrede, uiterlijke vrede en compassie , compassie met u zelf, uw omgeving maar vooral met de lijdende en strijdende wereld die zoals andere zo leuk zeggen kraakt in zun voegen.

Mijn worsteling is niet voorbij en er zullen er nog meerdere komen, ik ben wel blij dat dit er op staat, het bangelijke gevoel is niet weg,angsten de wereld tegemoet te treden datgene te doen wat niet goed is, anderen schade aan te doen, vrede te verliezen blijven mijn eenvoudig en redelijk gelukkig bestaan beheersen.....maar het zal me elke dag in alle opzichten steeds beter beter en beter gaan

het gaat u goed

Han