eindelijk op weg
opnieuw 31
12-09-2014 09:26De wrede nieuwe dag ontplooit zich weer in alle schoonheid, mijn eigen falen maakt weer dat ik me slechts gedeeltelijk gelukkig zal voelen en slechts matig van de pracht en praal van zalige zonneschijn over een bruisend Antwerpen met bezige min of meer gelukkige mensen kan genieten.
Ik heb lang geslapen dat heeft ook weer even geduurd en met het gevaar op vroegtijdige dementie had ik toch maar weer een slaaptabletje genomen.....Gisteren stond er op zo'n internet krant dat uit onderzoek blijkt dat bij 80% van de mensen die 6 al eens 6maanden of langer slaapmedicatie hebben gebruikt vroegtijdige dementie wordt vastgesteld......80%!!!! en ik gebruik het al een jaar of zo of wellicht twee jaar ik ben het een beetje kwijt (dementie??!!)
Enfin dus voor mijn doen lang geslapen ....bijna 9 uur met wederom opwindende dromen, maar helaas weer geen natte droom...... Niet dat ik me uitgerust voel. Ik voel me vermoeider als ooit en slaperig nu bijna 9 uur bij het begin van de dag,,,,ik heb veel te doen waar ik tegen opzie en vooral mensen zeggen dat ik niet ga komen, dat verdriet me en geeft me een enorm schaamte gevoel, dit samen dat ik wederom ongeveer net als vlak na mijn faillissement compleet aan de grond zit, gelukkig is er voedsel genoeg en heb ik abonnementen lopen die al betaald zijn....maar het budget is momentelijk gedaald tot tot een schamel 2 euro per dag dwz naast de wc kosten in de cinema is er nog ruimte om 'één keer per twee dagen niet twee maar één bolleke te gaan drinken en de krant lezen, in de bibliotheek hebben ze de stoelen veranderd in rechte harde stoelen dus daar kom ik niet graag meer om te te lezen, zo zittend op een terrasje kijkend naar de bonte stoet van passanten is dan te verkiezen en boeken lees ik dan nu thuis wel.
Mijn innerlijk bestaan is er ''één van enorme lafheid, bang al;s ik ben om iemand onrecht te doen, bang als ik ben voor mijn eigen recht of om recht ideeën te spreken zwijg ik ik niet over de sociale vaardigheden bezittend dat recht te doen, ik vluchten blijf zo vaak lang onbereikbaar alleen de zeer sterke vriendschappen houden zo stand
Mbt hen die ik ergens op aan moet spreken , dat gebeurt dus altijd veel te laat, p een verkeerde manier en veroorzaakt juist dat effect wat ik niet teweeg wil brengen.......alleen bij de zeer sterken en goed bedoelende daar leid het door een poel van ellendig geruzie uiteindelijk vaak tot diepe vriendschappelijke gevoelens. ( dit was dan meestal via scouting of zo)
Enfin genoeg gezaagd en gezeurd weer de eerste dagen van de maand wanneer er nog wat geld is leef ik redelijk goed 10 euro per dag is te doen 5 euro ook maar die dagen zijn steeds vroeger teneinde en de betalings- overdracht naar de volgende maand ook, vorige maand is er bijna 1400 aan te betalen rekeningen binnen gekomen waarvan dus nog weer een groot gedeelte doorgeschoven is , het verontrustende beeld dringt zich op om vroeg of laat de huur niet meer te kunnen betalen en dus feitelijk dakloos en ten gevolge daarvan ook inkomensloos te worden ….want zo werkt dat hier in België of uitgebuit door een Postadreshouder die van je minimale uitkering van 700 er 300 vraagt voor het adres maar ja meer geld heb je niet nodig , huur hoef je dan niet te betalen.
Ik ging zitten om over discriminatie te schrijven maar wellicht later of een andere keer ik ik heb al zoveel gebabbelde.
Ik wens u liefde en compassie en mij zal het ongetwijfeld elke dag beter en beter gaan door het louterend vuur van beproeving wordt immers de feniks van het geluk geboren!!!
gegroet
Han
—————