opnieuw 19

Ik heb nu al een paar dagen niet meer geschreven,

ja het gaat me dus niet zo goed denk ik, zelf heb ik het gevoel dat ik alleen maar dag tot dag aan het doorhobbelen ben, probeer zoveel mogelijk “”vulling”” te geven aan datgene wart ik momenteel beschouw als een uitzichtloos en vooral zinloos aanwezig zijn in deze werkelijkheid.

Vanaf wakker worden< overigens als voetnoot wens ik op te merken dat ik al blij ben als ik pas om 8.30 wakker wordt ipv 7.30, totdat de “”soaps”' voor mij beginnen(ncis, bones, dat van die schrijver waar ik nu niet op kom oh ja Castle, etc_) , probeer ik mijn dag zo “”zinvol”' mogelijk te maken.

Ik ben daar ontevreden over, er zitten wat dingen tegen, kan sommige dingen niet uitvoeren en zelfs stapje voor stapje gaat het niet vooruit.....conclusie er dreigt een wegzinken in het onvermijdbare niks.....Rondom de leegte??

Ach ja ik sukkel wat aan op de pc, mijn toetsenboord werkt maar halve bak dus de lust tot verder bloggen vergaat me ook, bov34ndien heb ik zoveel gedachten en bloggegfang dat ik er geen keuze uit kan maken.

Nadat ik dus de meeste mails heb wegggeklikt en de inhoudsloze chats van diverse dames zo veel als mogelijk zonder gefrustreerde ironie of afstootsverschijnselen heb beantwoord hoop ik dat het bijna tijd is om de “' plannen “” voor de dag waar te maken..

Dat is nog steeds, bibliotheek, cinema, bolletje en krant lezen.

De ene keer doe ik wat meer als de andere, ik probeer winkels te mijden want geld heb ik bijna niet meer en ik koop toch al;tijd te veel ...er is genoeg voedsel in huis om twee maanden uit te zingen …..alleen niet genoeg drank, ik moet straks van arremoeie nog thee gaan drinken.

Diepte punt van de week was overigens dat ik Swiebertje keek op internet en er nog van genoot ook.

In ieder geval vandaag was een redelijk gevulde dag,,,,eerst een aangenaam en prettig sollicitatiegesprek gehad en hoe het er toe kwam weet ik niet maar het ook nog over de metselclub gehad en ik vraag me af terwijl ik er over praat en achter4af wat kan ik wel en wat kan ik niet vertellen wat is verstandig en ik weet dat het niet zal bevorderen aangenomen te worden,,,,maar ja na ruim 600 sollicitaties weet ik wel dat ik toch niet meer aangenomen wordt het is gewoon één ban die nutteloze maar niet helemaal onaangename bezigheden.

Ach ja dus eerst dat gesprek, vervolgens bibliotheek, krantje en wat gegeten in de stad, uitzonderlijk want eigenlijk eet ik niet meer overdag.....

om uiteindelijk toch maar een filmpje te gaan pakken, ik heb dat abonnement niet voor niks.

Nadat ik gisteren een git of ook wel gif zwarte film had gezien waren het vandaag de tranen die over mijn wangen bengelden en een sentiment van treurigheid maakte zich van me meester, hoewel dit echt ondanks de dood en verderf waarvan de film doordrongen was een hoopvolle film was.

Twwe keer een film gisteren The double de 2013 film van Richard ayode een werking van de gelijknamige novelle van dostoyevsky.

Met dostovjesky had ik altijd wel wat de schuld de boete het duistere het heeft me altijd wel geboeid.

Ik besefte niet dat het Dostoyetsky was waarnaar ik zat te kijken.

Ik voelde me niet prettig in die film wilde al na 20 minuten buiten stappen wat eigenlijk uitzonderlijk is omdat ik meestal een film blijf uitzien hopend op enige goede momenten of de plotselinge “”twist”'

Achteraf blijf ik zeggen dat het6 een onprettige film was, neergezet in een orwelliaanse vervreemdende samenleving,stalinistisch Russisch aandoend met een vleug van amerikanisme vermengd.

Een man vechtend tegen zijn alter ego, zijn beste vriend, zoekend naar erkenning , zoekend naar zich zelf uiteindelijk zoekend naar het contact met zijn lief of de liefde van zijn leven zoekend naar gezien te worden........doen we dat niet allemaal dragen we dat niet allemaal een beetje in ons....ach ja het eindigde met een sprankje hoop,,,,in mijn beleving en dat waarschijnlijk door het git/gif zwarte decor, niet meer dan een sprankje.

En dan vandaag, leven ,dood, de onrechtmatige rechtmatigheid van de dood (iedereen gaat dood) tijdelijkheid, hoop , wanhoop, de overlevers, de achterblijvers als je gaat, ben je een granaat of zijn je achterblijvers in staat door te gaan??

Ik heb veel heel erg veel zitten wenen.

Wat me opviel toen ik de zaal betrad was het grote hoeveelheid pubers en dan ook het ontbreken van sekse genoten, achteraf zag ik er toch één of twee, ook was het opmerkelijk druk

en die “”zij”' pubers maar kwebbelen kwetselen en van alles wat ze deden , een lacherige sfeer( giechelen!!).

Het werd stil tijdens de film ik hoorde zo nu en dan slechts mijn eigen snikken, maar na de film werd het kwebbelen, babbelen en lacherige alweer rap her opgepakt,,,,het leven gaat door maar The fault in our stars is een echte aanrader naar een zgn. jeugd boek van John Green, en wat leuk is ook een heel romantisch stuk Amsterdam,,,.......zo zien we is dat Amsterdam niet voor Parijs onder moet doen..

Maar ja zelfs Den Bosch is mooier dan Parijs,,,,,den bosch gij zijt mijn aards paradijs...

Antwerpen is ook goed toeven

nou ja genoeg gebabbeld, gekwebbeld, geroddeld en nutteloze zaken gedeeld

het ga U goed!! moge vrede en liefde uw deel zijn in deze werkelijkheid, compassie en solidariteit uw gaven te delen zijn en opgaan in de alomvattende werkelijkheid van god onze oorsprong en onze bestemming, onze leegte en onze vervulling uw bestemming zijn.

Het gaat mij elke dag in alle opzichten steeds beter en beter,,,immers elke dag raak ik mijn oorsprong en bestemming dichterbij

Han