eindelijk op weg


meer 61

12-10-2013 17:40

Zo'n behoefte

zo moeilijk

 

zo'n behoefte aan goede vriendschappen,en ik ik vind het zo moeilijk ze te onderhouden.

Denkelijk komt het door een diepgevoeld minderwaardigheidscomplex,wat ik trouwens zeer goed verberg.

Te goed zullen mijn kinderen honend zegge.

 

Maar ik denk altijd dat ik mensen lastig val, de nood moet wel heel hoog zijn voor ik contact zoek en dan krijg je weer het mechanisme: “”hij zoekt alleen maar contact wanneer hij iets nodig heeft””

Het is voor mij zo moeilijk daar een evenwicht in te vinden, en vriendschappen tellen voor mij al vaak heftiger, dieper en zwaarder als denkelijk voor de ander.

 

Ook speelt een enorme moeite mee om afwijzing te accepteren en van alles voelt al zeer snel als een afwijzing, als iemand geen tijd heeft of het gewoon druk.

Andersom werk ik me dus in elke bocht om niemand te hoeven zeggen dat ik niet kan of kom wat op den duur ook weer verkeerde verwachtingen schept....””die Han kan altijd maakt altijd tijd vrij!!!”””en mensen zijn gepikeerd als het eens niet zo is.

 

Dan nog de vergeetachtigheid, door de drukte en het bezig zijn met krampachtig afspraken na te komen vergeet je veel afspraken en hol je zaken vaak niet eens soms gewoon stomweg voorbij. En dan heb ik al een schijnbaar slecht geheugen....ik zeg schijnbaar omdat soms ineens weer heel helder dingen terugkomen tot in groet details waar eerder nie opgekomen kon worden.

Ik noem het eerder een verdringend en inefficiënt geheugen.

 

Dat tesamen met een enorm plichtsbesef, maakt mijn leven bij tijd en wijle toch extra zwaar.

 

Ik vlucht in korte pleziertjes, lamlendigheid,luiheid,slapen,internetten tv kijken lezen bloggen, tyerwijl afwassen, wassen huis kuizen en vrienden bellen dan uitgesteld worden......vermijdend gedrag zou Mijn zoon zeggen.

 

Enfin ik leer wel.....leer ,mensen te bellen leer contact te maken via skyped, leer nee te zeggen of een nadere afspraak te maken en soms leer ik heel voorzichtig prioriteiten te maken....vroeger ging dat gemakkelijker en hadden mijn prioriteiten gewoon te lijden onder vermijdend gedrag.

 

Pffffffff het gaat voorbij.......al is ook de toekomst-verwachting momenteel klein,,,,weinig .,,,,nietszeggend,,,,open,,,,vrij...

 

 

 

maar ja het zal me elke dag in alle opzichten steeds beter en beter gaan

 

 

han

—————

Terug