eindelijk op weg


log 38

17-06-2013 20:25

Herfst

 

Ik houd van de herfst, en waarom denk ik daar nu aan???

Omdat ik voel alsof ik in de herfst van mijn leven begin te komen.

Het lijkt net alsof ik in de cirkels die ik doormaak opnieuw aan dezelfde keuzes,

dezelfde levensvragen,

dezelfde dilemma s aanbeland.

 

Niet alleen denk net als aan het einde van de lente van mijn leven dat opnieuw de keuzes bepalend zullen blijken .

Althans dat lijkt rond me heen gefluisterd te worden.

 

Was het met de keuzes in de lente van je leven over hoe je leven zou verlopen,nu is het hoe je zo gracieus mogelijk oud wordt en een “”goede”” levensavond zult hebben.

Ook begin je voor het eerst erg concreet over je heengaan van deze werkelijkheid te denken.

 

Enfin herfst dus.

Als kind was ik er helemaal gek van.

Ik zag er de schoonheid van en zag ook veel nieuw leven ontstaan.

Prachtige kleuren ontstonden in de natuur, de prachtige bladen kleuren in de bossen.

Ik besefte toen nog niet dat het natuurlijke stuiptrekkingen waren van naderende dood, een zich terugtrekken, een laatste keer zaad uitstorten om de barre en boze winter door te komen.

 

Ik verzamelde paddenstoelen en legde een paddenstoelen tuintje aan, was helemaal weg van alle kleuren en vreemde geuren.

Trok vaker het bos en de natuur in, genoot van het noten rapen .

 

Ik besefte het allemaal niet genoot van het ruige weer, de stormpjes die het laatste leven de laatste zaden van de bomen en planten losrukte.

Alles trok zich terug, dieren verzamelden, verzadigden zich nog om of de barheid van de winter door te slepen of in winterslaap te gaan.

 

Is het zo ook niet een beetje in de herfst van ons leven??

Worden we niet wakker geschud, opgeroepen om een laatste verzamelwoede aan te gaan ons in te graven voor de winter om na de winter de terugkeer van het licht of ons opgaan in het licht als nieuwe bevrijding te aan vaarde.

 

Ik sla weer door ga er maar mee stoppen

 

 

 

 

Verzamel

U

geen

schatten op de aarde

maar

kijk

naar de vogelen op het veld,

zij maaien niet zij zaaien niet en toch

 

IK kan alleen maar zeggen dat ik steeds meer leer de rechte lijn te volgen,te doen wat ik moet doen en te vertrouwen op de voorzienigheid die op alle manieren zal werken om mij datgene te geven wat ik nodig heb.

Liefde

vrede

geluk

zij met u allen

 

Han

—————

Terug