blog 72

Leven en laten leven

Het is altijd opnieuw, opnieuw en opnieuw de vraag wat is liefde, de ham vraag in mijn leven, ik denk vaak dat ik de liefde heb , maar het is rammelend als een gammel.

Ik denk aan 1 kor 13maar ja wat moet je er allemaal mee. Ik heb in mijn leven en doe dat nu nog diep en hartstochtelijk liefgehad.

Ik lijk echter nog steeds niet te weten wat het is ,

die mengeling van vertrouwen en bij je willen hebben. Het bij je willen hebben lijkt op bezitsdrang het vertrouwen bijna het omgekeerde.

Liefde bestaat bij mij uit allerlei mengelingen en schakeringen ,allerlei ingewikkelde lagen en bijna intriges

het verlangen naar je lief haar in je handen te voelen, te kroelen,te vechten, te kibbelen,goede slechte tijden door te maken. Dat is liefde een mengsel van hartstocht , nabijheid, solidariteit,blijheid,verdriet maar vooral samen, samen door het leven gaan elkaar steunend elkaar opvangen of een schop voor de kont geven wanneer dat nodig is.

Ik zit nu al uren met Mook aan t skypen het haal t weer niets uit, wat moet je met een vrouw die zegt van je te houden maar er verder niets mee doet of eraan verbind,wat moet je met een onmogelijke liefde.

Het zal nooit goed komen vrees ik, en dat betekend dat ik nu niet verder kom als een ``goed`` leven, je natje je droogje je appartementje.

Het leven zoals het gaat.

Het leven zoals het je overkomt zou ik bijna zeggen.

Maar ik kies er voor het me te laten overkomen....enerzijds vanuit mijn eigen idee dat er voorzien wordt en mocht ik en verkeerde afslag nemen en ik op duistere wegen terechtkomen het zal me uiteindelijk goed gaan en de weg zal een goede zijn waarin geleerd en gegaan wordt opdat nieuwe wegen gemakkelijker te gaan worden

het leven is mooi, het missen van Mook mindere maar we gaan door

het zal me in alle opzichten elke dag steeds beter en beter gaan

han