bh9

Men vind zo gemakkelijk een stok , soms is het maar een twijgje ,een twijgje van onbenulligheid welk ineens voorde persoon zo belangrijk wordt dat deze zo vlug mogelijk als door magie bestuurd uitgroeit tot een stok , maar meestal zelfs tot een knuppel waar meemen dan kan slaan.

Men heeft heel wat stokken gevonden de laatste jaren en ik ben er heel wat keren mee geslagen....

Op zich niet zo erg , daar het je de mensen die de stok gevonden hebben beter leert kennen en daar je er altijd meestal niet weinig iets van leert er is namelijk altijd wel een legitieme reden voor om de twijg op te pakken en deze als de legendarische stok om te slaan gebruikt.

Ach ja prettig is het niet maar het brengt je wel tot ontwaking uit de droomtoestand waar je voorheen in deze werkelijkheid in verkeerde.

De laatste jaren wordt deze werkelijkheid waarin ik meestal verkeer steeds reëler en vaster voor me ik beleef deze werkelijkheid steeds meer, dus als het ontwaken door de stokslagen dit tewerkstellen mag ik zeggen het is goed ik waardeer dit leven , deze werkelijkheid dit samenstel der dingen steeds meer en beter en leef er ook bewuster in, kan er ook bewuster mijn aandeel in leveren.

Het blijft niet prettig dat degene die je zo liefhebt en waar je vaak zo lang mee opgetrokken zijn zo gemakkelijk stokken vinden en deze stokken speciaal voor jouw tot knuppels laten groeien met niet anders de bedoeling hebbend dat je ook maar nooit en dan ook nooit meer binnen hun bereik zult komen omdat je wel zult oppassen voor die dodelijke knuppel.

Stokken die twijgjes waren en stokken die alleen van belang zijn omdat ji j het bent, er is geen duidelijke moraal in te ontdekken slechts de simpele ethiek van ik moet van je af en elke stok is goed genoeg......

ik vind het allemaal niet erg meer het is iets waar je inj moet berusten, wat ik wel erg vind is dat mensen waar ik jaren lang mee optrok als waren het miijn vrienden, mijn broeders mijn zusters niet meer en ook niet minder willen zijn als mijn baasje en me als een hond beschouwen, sommigen willen me zelfs naar het asiel doen..

Ten gevolge van die baasjes waarvan ik dacht de beste vriend te zijn ben ik nu een zwerfhond geworden.........tenminste als ik mezelf als hond zou beschouwen, maar gezien ik me als een levende geest in de gedaante van een stoffelijke mens beschouw ben ik geen hond, blijft over een zwerver, inde ogen van onze westerse cultuur ook geen benijdenswaardig figuur, maar in de ogen van de taoïst een hoogstaande ..een edele zoeker, onderzoeker,leerling en na verloop van tijd brenger van heil , goede boodschappen en goede gedachten...ik zie me zelf dan nog wel niet als zo hoogstaand maar ben er wel trots op een zwerver te zijn,,,,,in ieder geval in t diepst van mijn gedachten

het gaat U goed....vrede en liefde zal met u zijn en mij gaat het gewoon elke dag steeds beter en beter,,,,,,,een groet

een kus

Han