BH29

There is a dieseltrain tumbing in my head

Kduk kadu kaduk kduk kadu kaduk er draafde een dieseltrein over een onregelmatig spoor drummend in mijn hoofd sinds afgelopen maandag werd ik geplaagd door stevige hoofdpijn.

Nu ben ik enigszins bekend met migraine maar dit keer herkende ik het echt niet, ik dacht hoofdpijn en sukkelde wat door wat weggedrukt met grote hoeveelheden paracetamol die ik toch in huis heb om de diverse pijntjes (“”chronisch pijn patiënt””) te onderdrukken. Enfin we sukkelden zo maar wat aan er van overtuigt dat de emoties van het afgelopen weekend wat teveel waren.

Vroeger vooral in de tijd dat ik een zgn. “”management job”” had kreeg ik regelmatig last van migraine , ik zat dan een halve nacht onder een warme douche op een daarvoor speciaal aangeschaft douchestoeltje en onderdrukte het met gewoon in de handel verkrijgbare lichte paracetamol soms gingen er b20 per nacht door,maagzweer was één van de bijeffecten, maar ja je waande je onmisbaar en werkte dus gewoon door .

Migraine was al een gegeven in mijn leven sinds ik 16 was ééns hooguit twee keer per jaar had ik er last van, later in mijn beroepsleven afhankelijk van de baan , “”werk wat geen werk was”, “”werk om mijn brood te verdienen”” of werk uit plichtsbesef “” kreeg ik het zeer regelmatig een veeleisend huwelijk was er ook wel debet aan.

De laatste 6 jaar leerde ik van mijn migraine te genieten, de licht effecten de martelende pijn ( een soort masochisme waar ik toch van lijk te genieten), vooral de licht effecten waren/zijn geweldig........echter die zie je slechts bij het tot rust komen en sluiten van de ogen, de bijkomende misselijkheid en bedrukte maag het gevoel elk moment je maag te moeten ledigen terwijl je weet dat ie niet vol zit was altijd wat minder.

Enfin schijnbaar is het niet de bedoeling van migraine te genieten want de migraine scheen op den duur weg te blijven of ik liep er gewoon doorheen wat me sterk lijkt want mijn leven is niet meer zo druk dat er behoefte nog opportuniteit is er doorheen te lopen.

Gisteren kreeg ik door weer migraine te hebben, dus nam ik er wat medicatie (van mijn zus illegaal uit Nederland verkregen peperdure medicatie) en ja het werkte binnen 10 minuten......

vervolgens beging ik de grootste fout die ik toen kon maken, ik ging door, een computervirus oplossen praten met neef en zus, en nadat de slaap weer verdrongen was pas naar bed,ik kon niet slapen terwijl ik moe was , niet lezen vanwege de wederom oplaaiende n migraine en zelfs niet naar een beeldscherm kijken wat normaal wel gaat

medicatie genomen tegen krampen,die lagen hier nog van Mook en helpen tegen krampen en maken dat je goed kunt slapen,ik heb soortgelijke medicatie zelf maar dacht met die slaap indicatie erbij het zal wel goed zijn......en nog nooit was mijn kramp zo weg en mijn benen zo ontspannen,,,,,ik viel even in slaap echter niet voor langt doorsukkelen, een slaap tablet dan maar.....doorsukkelen een glas wiskie dan maar , wat eten, nog wat eten,,,,nog een paar glazen wiskie, m nog een slaaptablet , het is nu 2 uur 's nachts we zijn nu vanaf 20.00 aan het sukkelen 6 uur we hebben een twee tal slaaptabletten een antiimmigran en een spierverslapper/slaapmiddel op, we hebben gegeten, gedronken, alcohol gedronken en we voelen ons moe hebben pijn en vanuit ontspannen benen krijgen we telkens pijnlijke krampen, de computer naast het bed is al enige keren op de grond gevallen....wat ga ik doen??

Onder de douche zitten???

ik ben niet lenig genoeg meer om op de grond te zitten......

Uiteindelijk dan maar nog een antiimmigran erin en ja het werkte binnen 5 minuten of en blok direct ik weet het niet 9 uur later werd ik wakker en behalve rugpijn en en het gevoel dat die dieseltrein van gisteren nu over me heen gereden is is het weer voor bij denk ik.

Wat was het de emoties van geconfronteerd te worden met mijn spirituele wortels , de wrevel en twijfels over mijn bestaan?

Ik weet het weer niet.......ik kom er steeds meer achter dat we het niet weten en niet kunnen weten, dat zullen we moeten we accepteren, zij die menen het te weten of zelfs beweren en leren hoe iets werkt buiten het stoffelijk dient men met argusogen te bekijken dient men te wantrouwen, zelfs te mijden al zou je ook kunnen zeggen “”onderzoekt alle dingen en behoud het goede”( toegeschreven aan de apostel Paulus)

Ik weet steeds meer dat onderzoek, weten , zoeken naar waarheid nooit en dan nooit in de weg mogen staan van de daadwerkelijke arbeid een betere wereld te maken aan er te zijn voor onze broeders en zusters voor de wereld , de samenleving/maatschappij.

Het zoeken naar harmonie het samenwerken samen delen daar gaat het uiteindelijk bij alle leringen om dus i.p.v. te leren en te studeren te zoeken naar dat wat we toch nooit kunnen vinden zouden we moeten uitvoeren wat dat onvindbare van ons vraag wat de natuur, dit samenstel der dingen , deze werkelijkheid van ons vraag , compassie, solidariteit, wederkerige hulp,naast de ander staan bij de ander staan .

Ik ben de draad weer eens kwijt geraakt van wat ik eigenlijk wilde zeggen in deze blog.

Vannacht begreep ik dat vele zgn. suïcide dat geenszins waren.

In mijn begeleiding van jonge moeders kwam ik eens een geval van “poging tot zelfdoding”” tegen waarover ik en mijn collega echt van mening verschilden. Pas nu door mijn eigen ervaring van vannacht weet ik dat ik gelijk had.

Soms voel je je zo rot heb je zoveel pijn en zoveel mogelijkheden ervan af te komen dat je er gewoon vanaf wilt al dan niet het risico lopend deze werkelijkheid al dan niet tijdelijk te verlaten.

Deze jonge vrouw voelde zich niet goed psyc hisch en lichamelijk en wilde niet praten (sociale verzorgers willen altijd praten!!; persoonlijk denk ik dat gewoon beschikbaar zijn n beter is')

Zo ze sloot haar kamer en nam asprine, vervolgens een glas alcohol en toen het allemaal niet werkte herhaalde ze de procedure, toen de begeleidster kwam wilde ze niet praten en door het gebruik van alcohol in combinatie met de aspirine ( een potentieel dodelijke combinatie waar ik persoonlijk nooit last van had maar welk schijnbaar wel zo is maar in ieder geval door haar niet geweten)klonk en haar antwoorden onsamenhangend door de deur heen, enfin de deur werd met de loper geopend, ze werd afgevoerd naar het hospitaal en de maag werd gepompt.

Psycholoog, psychiater en ik praten naderhand uitgebreid met haar , mijn collega wilde haar in de psychiatrie laten opnemen pas met praten als brugman en uiterst machtsgebruik van mij wist ik haar bij ons te houden onder persoonlijke garantie. Naar mij en andere beweerde ze dat ze echt geen suïcide wilde plegen, vooral niet naar haar dochtertje toe , ik geloofde haar ze voelde zich rot door de asielafwijking, van daar de alcohol en had hoofdpijn vandaar de aspirine en praten nadat ze te horen had gekregen ndat ze NL moet verlaten had geen zin meer.

Om een lang verhaal kort te maken ik denk dat als men mij door het slechte pillen en alcoholgebruik had gevonden ook als zelfdoder had beschouwd en ik denk dat veel zulke gevallen er zijn echter ik denk dat het echt ongelukkige samenloop van omstandigheden is en geen bewuste suïcide.

Ja ik was suïcidaal meer dan 20 jaar van mijn leven, nadat Ineke bij me wegging en hoe mijn leven verder verliep wilde ik niets liever dan dood dood en plande altijd hoe dat te doen,,,,,,,uit plichtsgevoel voor mijn kinderen te moeten zorgen, hun moeder had daar echt geen zin in ging ik door, nadat Mook mijn huidige vrouw me verliet wilde ik daadwerkelijk uit het leven stappen,iedereen om me heen kon wel voor zichzelf zorgen en mijn kleinkinderen hebben opa s en oma s genoeg, mijn huisdokter de beeldschone shamsia heeft me gered en d e psychiatrische afdeling bracht me bijna opnieuw tot suïcide, ik zou hert nu niet meer doen, als socialist,anarchist , christen en vooral theosoof besef ik dat het leven, deze manifestatie in deze werkelijkheid geleefd en ondergaan moet worden....ik zeg met nadruk besef want begrijpen doe ik het niet

Nog een laatste zin, vooral voor Peter,

Peter mijn spirituele broeder , een innige vriend,medevorser in het genootschap tot verkrijgen en verspreiden van nutteloze kennis.

We moeten beseffen dat de waarheid onvindbaar is en dat als ons weten slechts nutteloos is we hebben slechts één plicht.....wederzijdse hulp ik hoop overigens de inhoud van het boek daarover van kropotkien snel aan mijn nutteloze kennis toe te voegen.

Wederkerige hulp brengt ons tot compassie, solidariteit en een betere huidige werkelijkheid

mogelijke lezer,,,,het ga U goed

vrede compassie en onderlinge liefde zij met U

Han