eindelijk op weg
BH2
03-10-2014 11:01Het is me nu echt wel duidelijk,,,,,,
de eerste keren dat het manifest werd in mijn leven liet de dokter me nog een lijstje zien wat gewerd afgevinkt,,,,,,,,een psychiatrisch onderzoek moest mij nog duidelijker diagnostiseren als een man met zwaarmoedigheid en langdurige psychotherapie ,opname in de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis en nog een s therapie leken ook niet te helpen.
Het is de mens die zich zelf helpt die zich met de god die zowel immanent als overstijgend aanwezig is zijn bestaan in deze werkelijkheid recht zal moeten trekken......””op u komt het aan””
'
Maar het is me nu wel duidelijk,
ik bevind me in een rijd van persoonlijke depressie,ik kijk rond me heen en zie wat er gebeurt, de alertheid van mijn participeren in de werkelijkheid om me is weg, minder,,,,,mijn leefruimte vervuilt, mijn contacten verminderen, vrienden verwaarloos je , familie zie je helemaal niet meer.
Ook is het altijd een periode waarin de zgn. zuiveringen plaatsvinden en van daaruit is een depressie zeer goed, ware broederlijke vrienden blijven trouw anderen zie je niet meer er vind een onthechting en zuivering plaats in de materiële wereld om me heen, liefde groeit.
Want hoewel de depressie een terugslag lijkt is het altijd in de kiem de geboorte van de Phoenixs die uit de Asse ,uit de diepte van het schijnbare sterven opnieuw geboren wordt.
Ik vind het terug in de systemen van vm en in de cirkels van natuur en leven, van alle bestaan van alle verstrengeling van tegengesteldheden.
Was het vroeger zo dat in tijden van depressies ik me richtte opp mijn plichten en vooral werk en me er zo doorworstelde, op de één of andere manier ben je dan op een heel positieve manier aan t overleven, er staat de druk van mensen niet in de steek te mogen laten, snel gaat het dan weer beter.
In tijden van depressie heb ik diepe zeer diepe gevoelens van liefde betrokkenheid en vertrouwen,dat wordt bijna nooit begrepen ik denk dat de wijze waarop je dingen bespreekt dan ook niet helemaal helder zijn, zo is dit stuk redelijk voor mij te begrijpen maar ik kan me voorstellen dat U mijn waarde lezer er geen jota van kunt invoelen want meer probeer ik niet om vanuit de praktijk van mijn bestaan in dit samenstel der dingen U een innerlijk gevoel over te brengen...
Mijn hart huilt, mijn leven voelt mislukt, er blijft niets anders de wens weg te gaan te vluchten, ik verwaarloos de dingen om me heen,zit niet achter mijn geld aan, vergeet te incasseren,wordt her en der afgezet en doe er niets aan vul het ene fianciele gat met het andere, heb moeite met disrespect van mijn kinderen voel me onbegrepen......ik weet het gaat voor bij ik krijg het wel weer opde route, leek zo n periode vroeger eindeloos,oeverloos en uitzichtloos nu weet ik dat het zal eindigen,,,wanneer vraag ik me al niet meer af.
Mijn te hoge pichtsgevoel brengen telkens dat ik deze werkelijkheid niet verlaat maar eigenlijk is dat de finale oplossing van dit probleem dit herhaald leiden
Motor kapot, stapels rekeningen,boot nu ook weer aan de gort weer minstens 1000 euro erbij aan rekeningen, verlatenheid doo0rvrienden en familie, ik zal ook wel niet prettig zijn om mee om te gaan
tranen staan in mijn ogen.......Maar ik weet het gaat voor bij en elke dag zal het me beter en beter gaan,,,
sorry Bart en hans dat de blog even de “”ander toon hebben”” maar er is geen ying zonder yang
vrede compassie en liefdevolle vriendelijkheid zal met U zijn
VREDE VREDE VREDE....vanuit de diepte roep ik tot U.....HEEER luister toch naar mij!!
Han
—————