Bloggen,

Bloggen geeft energie.

Het is voor mij telkens weer een energieboost

die me op gang zet.

De verplichting (mezelf aangedaan )

is een ankerpunt om de dag,

de nieuwe periode vol goede energie

naar me toe te laten komen.

Het bloggen geeft me zoveel energie

dat ik in de voor mij meest stress volle situatie

( EN DAT ZIJN ER NOGAL WAT)

de rust kan bewaren.

De meeste situaties treed ik dan ook nu

niet alleen met een uiterlijke rust

maar eerst en vooral met een innerlijke rust tegemoet

Het zelfvertrouwen is gegroeid.

Clubjes

Één mijner (jeugd/pubertijd/adolescentie)

vriendinnen N

vertelde mij eens dat ik een clubjesmens ben.

Dat klopt wel

en zoekende mens als ik ben,

heb ik al heel wat “”clubjes”” versleten.

Zangkoren

,scouting,

ordebewakers en acolieten,

kerkgenootschappen,

carnavalsclubje,

passeerden zo ook de revue.

Nu ben ik dan eindelijk bij zo'n clubje

waarbij ik me werkelijk

100% thuis voel

en wat gewoon lekker en goed voelt.

Ja natuurlijk we blijven allemaal mensen

en onvolmaakt,

ook daar kom ik nog stress volle situaties tegen

en moeilijkheden en beslissingen.

Het mooie van dit clubje is

dat iedereen dat onderkent

en het als een leerproces in het leven beziet.

En zoals elk clubje,

hebben we een doelstellingkje,

dat eigenlijk kort te beschrijven is

als eraan werken een betere man te worden,

d.w.z. je werkt er zelf aan

een beter mens te worden.

Wat dat allemaal inhoud kun je wel bevroeden denk ik.

Een beter man??

ja want het bijzondere is aan dit clubje

(dat de vrouw volledig als gelijke ziet

en thuis zelfs als het hoogste gezag)

dat er alleen mannen lid van kunnen worden.

Dat is al een stuk minder stress in ieder geval voor mij.
 

Tja en wat doet zo'n clubje dan???

Veel praten natuurlijk,

een kopje koffie erbij

en naar het avonduur vordert

wat sterkere dranken.

Wat doen we nog meer?

We vragen en geven aan elkaar goede raad ,

delen inzichten over van alles en nog wat.

We zijn elkaars gelijken,

we erkennen en herkennen

( in de “” veiligheid”” van ons clubje)

onderling geen rangen of standen (maatschappelijke posities),

we beloven elkaar

dat wat we doen of bespreken

zal onder ons blijven

,; de buitenwereld zal er niets van horen.

We doen vaak een korte plechtigheid

waarbij we door symbolen over onszelf nadenken

en naar goede muziek luisteren.

We geven soms lezingen aan elkaar.

Maar vooral eten we elke keer samen ,

we verbroederen.

Zo zijn er ook andere

van dat zelfde soort mannenclubjes,

we houden levendig contact met die ander clubjes .

We bezoeken en verbroederen

over en weer met elkaar

door symbolen

en samen te eten, te drinken,

te speechen, te praten

en vooral veel plezier te maken.

De laatste dagen was ik daar dus heel druk mee.

Vrijdag was ik in Mechelen bij zo'n clubje,

maandag hier in Antwerpen,

dinsdag in Turnhout bij mijn eigen clubje

en gisteren in Delft bij mijn neef zun clubje.

Elke keer eten drinken en plezier.

Dus ik was wel een beetje moe

tesamen met de andere avonturen van deze week.

Eergisteren mijn autosleutel kwijt

in 3 minuten totaal verdwenen,

dus depannage geregeld,

de auto stond op 5 minuten stappen van de VW garage die konden niet helpen

daar (door mijn financiële problemen) de auto NL is. Depannage in Brussel gebeld....

...die zouden in ieder geval depanneren en zorgen dat ik kon rijden.....

Gerust en vol goede moed naar

Mac Donalds met de kleinkinderen,

een moment van paniek en stress sloeg toe

toen bij terugkomst de auto weg bleek te zijn.

Blijkt dat ze hem niet gedepanneerd hebben

maar afgesleept naar de VW garage

om de hoek!!!!

In ieder geval die lossen dat nu op

een nieuwe sleutel besteld

(gaat 3 dagen duren )

dus ben ik zonder wielen,

auto gehuurd en naar Delft,

daar om me zelf te troosten

twee nieuwe strikjes gekocht......ach ja

en nu hier weer terug,

nieuw proces in de bus,

rekening niet betaald die onder faillissement valt( hoe ist mogelijk??!) maar ja nu weer aan 't bloggen

en ik voel de energie weer komen.

Dadelijk even doesjen

en dan een bolleke drinken in de stad,

zondag kathedraal en vogelmarkt,

ik ga dan toch een parkietje kopen.

tot laters.

Han

Pfffffffffff

en dan te bedenken dat er ooit eens een tijd was dat ik drie

van die vergaderingen per dag bijwoonde

en notuleerde;

de ergste baan van mijn leven.

Hoe relatief is alles;

ik zou er goud voor over hebben

die baan weer te mogen doen.

(Let op ik gebruik mogen dat wil dus wel wat zeggen)

Al met al was het leuk,

boeiend en interessant dat

weer eens mee te maken.

En dan nu even achter de blog,

met een hongtong cola en een

te sterk met mosterd gekruide hotdog,

het spuit mijn neus uit

en kriebelt aan mijn tandkronen

welterusten

han

Puinhoop

puinhoop puinhoop

puinhoop puinhoop puinhoop

Het is nu bijna net zo'n puinhoop rond me heen dan

op de dag dat ik inzag dat er iets i.v.m.

mijn depressieve gedachten moest gebeuren.

Wel kon ik niet beseffen dat

dat iets mij werkelijk in

een dieptepunt slingerde

waarvan ik nooit het kunnen vermoeden

of bevroeden dat het zou kunnen bestaan.

Maar beste luister- of

beter gezegd log-vrienden het kan!!

Laat je opnemen in de paaz

en werkelijk

daar werkt men met man en macht

je zo diep mogelijk de put in te werken,

te praten of te structureren.

Vanuit de diepte roep ik tot U ..

.Heeeeeeer luister toch naar mij.

Toen heeft het schrijven van “”weg””

mij op weg geholpen.

“'weg”' eindigde

met een welhaast rituele zelfmoord,

het was deze dood

en de dood van mijn petekind

die het vuur werd welke de as vormde

waaruit ik als een Phoenix verrezen ben.

Nu leef ik opnieuw in de puinhoop,

met dien verstande

dat het 3 dagen geleden nog volkomen netjes was

en redelijk opgeruimd.

(meer kun je van mij niet verwachten).

Door mijn gerommel,

geruim en verander werd het pas een rotzooi.

Eigenlijk is het slechts in het waarneembare visuele

geheel hetzelfde verder lijkt het in niets........

Tja energetisch is het wel een energieverslinder.

Maar ook nu krijg ik

volle energie van

het op papierzetten van letters die ja ja ja

(dus uiteindelijk deze zinnen vormen).

Echter

(ik weet niet waarom maar ik gebruik het woord echter graag net als brusselmans doch graag gebruikt. Doch gebruik ik ook graag maar dat “”voelt “” niet lekker en daar probeer ik omheen te werken, echter “”echter”””probeer ik slechts te vermijden uit schoonheids- kenmerk teveel is teveel!)

Het is me wel duidelijk

(dat hoewel de rotzooi om veel energie vraagt )

ik dat wat meer doseer

en niet helemaal doordraaf

tot ik moe en terneergeslagen naar de restanten kijk

en verzucht;

””het lukt me nooit meer””

Nee nu laat ik het restafval

het restafval en weet dat het allemaal in orde gaat komen

Morgen naar de kleinkinderen,

Den Haag en vrijdag weer terug

of ik een pc vind om op te werken weet ik niet.

Dag Jan!!

Han

Geld, drank en wijven:

Dat zou dus schijnbaar het leven

en gedachtegoed bepalen van het merendeel

van de mannelijke bevolking op onze blauwe aarde.

Bij tijd en wijle denk ik ook wel eens

dat me dat gelukkig zou kunnen maken.

Ik ben er bijna zeker van dat

dat ook zeker mij tijdelijk geluk

zou kunnen schenken.

Geld kan je van alles verschaffen

ook drank

en de aanwezigheid van de andere sekse.

Van de drank weet je dat het genot onpartijdig is,

het maakt niet uit of je arm bent of rijk

als je het maar kan betalen.

Van je gezelschap moet je je dat altijd afvragen,

ik heb dat nu twee keer mogen ervaren.

Met succes, geld,

macht heb je “”vrienden”” , ''echte'' vrienden!!

Ik gaf ooit verjaardagsfeesten

voor bijna honderd vrienden;

bier, drank en overnachting aangeboden.

Ook leuke bbq feestjes of

spontane vochtrijke gebeurtenissen.

Ach het was leuk en ik heb ervan genoten.

In alle onschuld die ik bezat

zelfs erg veel van genoten.

Dat is goed, heerlijk, fantastisch!!

Maar als je invloed, je macht, je geld wegvalt,

valt er ook veel gezelschap weg.

En dat lijkt bijna cumulatief te zijn;

......omdat bepaalde populaire

of gewaardeerde mensen niet meer bij je rondhangen blijven ook weer anderen weg.......

Dringt eenzaamheid zich dan aan??

Bij lange na niet je hebt altijd nog wel

een tiental vrienden over.

Die vallen pas na geruime tijd af......;......

Die vallen pas af wanneer je zelf jezelf afvalt,

dat is eigenlijk je beste vriend

die je kwijt raakt.

Op een gegeven moment zie je

verblind door de ideeën van

“”geld,drank en wijven””

en van het ontbreken daarvan

het ook niet meer zitten.

Dat is het moment

waarop werkelijk

iedereen je laat vallen.

Er worden daarbij twee methodes gebruikt...

...””ze kunnen het zelf niet meer aan”””of

(voor mij het aller aller aller moeilijkste) ze creëren een ruzie die nergens op slaat. (behalve natuurlijk de hond.)

De laatste situatie is het pijnlijkst:

Schopt je in de onderbuik,

raakt je recht in het hart

en bezorgd je dagenlang

zo niet steeds wederkerende barstende koppijn.

Het zijn juist de mensen die je het liefste ziet,

jarenlange vrienden,

familie, hartsvrienden, jeugdvrienden;

degene die het zelf moreel niet over hun hart kunnen krijgen

of een maatschappelijke acceptatie zoeken om je te laten vallen.

Er ontstaat dan een meningsverschil over iets kleins.

Wat dan gebeurt is wonderbaarlijk;

binnen enkele minuten

laaien ze dat vonkje van onenigheid

op tot een laaiend vuur van conflict en raken enorm opgewonden..

Iemand liep zo eens boos zijn eigen huis uit

de deur hard dichtgooiend

mij verbijsterend in zijn woonkamer achterlatend.

Een andere sprak ineens niet meer met me

maar smste alleen nog maar.

Dit cumuleert zich

met achteraf sociale acceptatie te vinden

door kwaad te spreken en zichzelf te rechtvaardigen.

Ach het laat me nog steeds niet koud

maar ik weet dat het de gang van zaken is.

Ik ben de hond ;

men zoekt een willekeurige stok

(al dan niet bewust)

die overal voor het grijpen liggen..

Je hebt echter ook echte vrienden

die ( soms zelfs na jarenlang weinig of geen contact gehad te hebben) het aanvoelen.

Een energie zo geweldig over tijd en ruimte heen.

En ik spreek over een tijd

dat internet nog geen gemeengoed was.

Vrienden je net dan bellen of schrijven en

horen dat het wat minder gaat.

Zij komen dan

(soms zelfs na jaren geen contact gehad te hebben)

week in week uit dag na dag

bij je op bezoek of logeren zelfs wat vaker bij je...

..Kijk en die energie helpt

je eigenwaarde weer omhoog

en je eigen innerlijke energie weer volop actief......

Dat is heel wat anders dan geld drank en wijven.

Van geld, drank en wijven

heb ik al genoeg gehad in deze extensie .

Gisteren was ik al dronken van één

bolleke heerlijk Antwerps bier,

vandaag zing ik mijn kater uit.

Dadelijk naar de 50+ club

en vanavond maar weer bijklussen;

metselen met vrienden.

Over mijn eerste metselwerk,

(een muurtje in mijn tuintje in de kapelstraat)

vertel ik nog wel es.

Zo

de kop is er weer af

eerste echte log van vandaag

dag Hans en Bart en de groeten aan Marc

Han

Een lange dag, dus tijd voor........

De dag begon met licht ,

een fel vlammend snel voortschrijdend licht,

eigenlijk jammer dat ik het moest doven.....

Ja ik moest wel anders

was het een allesverslindende vuur geworden waarin vast wel

onschuldige slachtoffers waren gevallen.

Dan denk ik daarbij

aan mijn boven-buurjongetje,

al verdient die wel een hellevuurtje of zo

door zijn enorm geween

en treiterende dwingelandij naar zun ouders toe.

Maar dit alverterend vuur

zou toch wel heel rigoureus zijn.

Enfin de roetwolken dreigden

toch het licht dat het vuur gaf te verduisteren.

Met het eeuwig verlichtend licht word

duidelijk niet dit soort fel brandende vuren bedoeld.

Op volle middag was dit vuur gedoofd

en de rotzooi ervan gerepareerd,

gerestaureerd en opgeruimd.

Ik kon dus op volle middag

op zoek gaan naar het ware licht.

En ik mag in het kort zeggen...

...deze zoektocht was meesterlijk,

gezellig en ook nog zeer leerrijk.

O.k. Op volle middernacht

mijn vouwfiets bij Hans de auto in;

mezelf erbij gepropt en op huis aan.

Kortom de dag is teneinde ; ik ga slapen .

Deze log had ik eigenlijk

dus op gisteren moeten zetten

maar mijn computervaardigheden

schieten te kort.

Hans als je dit ooit leest....

.welterusten

Han-

Een maakbare samenleving ?

een gepredestineerde samenleving ?

voorbestemd maar verplicht tot ?

maakbaar maar voorzien ?

Tja ik denk dus en en en en

Nog steeds denk ik welke theoretische beschouwing je ook loslaat

op onze aarde, het heelal, ons bestaan

of wat dan ook.

...de meeste zo niet alle passen in

datgene wat werkelijk is, zal zijn en blijven.

AL was ik van kinds af aan schijnbaar een groot gelover

in de voorzienigheid,

ik werd opgevoed met een welhaast onwerkelijk,

ongrijpbaar en meestal ondraaglijk plichtsbesef.

Want naast de voorzienigheid

was het ook voort wat hoort wat....

.zet je, in doe je plicht

en het zal u gegeven worden.

Nou dat bleek (in ieder geval in mijn bestaan) niet waar.

Wel zag ik dat mensen die logen en bedrogen

(en volgens de mij ingeprente plichten

een slecht levensopvatting en uitvoerring hadden )

rijkelijk werden voorzien met geluk en welvaart.

Tenminste voor zover je geluk en welvaart voor een ander kunt inschatten.

Vraagt en u zal gegeven worden...

...tja niet zomaar wel vanzelfsprekend.

Ik denk ( dat bewijst zich ook steeds meer ) dat de samenleving, de aarde, het heelal maakbaar en begrijpbaar zijn.

Tevens denk ik ook dat het meer en beter begrijpbaar zal zijn indien men het overstijgende , de voorzienigheid toelaat.

Ik denk zelfs dat mocht men ooit tot volledig of bijna volledig begrip komen ,men niet anders dan voorzienigheid en ingrijpen van datgene wat alles overstijgt kan erkennen.

Immers hoewel de wetenschap en ons begrijpen ons tot steeds meer (en steeds sneller) tot verbluffende resultaten en mogelijkheden brengt,

tezelfdertijd zal men zich steeds meer verwonderen over

en inzien dat er onverklaarbare stappen

in het menselijk functioneren hebben plaatsgevonden.

Denk eens door over de beheersing van het vuur

of bijvoorbeeld het feit dat men

een ingewikkeld proces als

de fabricatie van linnen reeds 7000 jaar geleden beheerste.

Waren de Goden kosmonauten??

Was er hier reeds ander ontwikkeld leven??

Is er meer wellicht totaal ander hoogintellectueel bestaan in het heelal.??

Zei men 100 jaar geleden volmondig neen op deze vragen,

zegt men nu …..

...wellicht , misschien ,goed mogelijk

of zeker weten.

Moeten we ons af laten hangen van de voorzienigheid??

nee !!

Moeten we ons vertrouwen leggen op de maakbaarheid??

Vanaf mijn 16e heb ik dat altijd geroepen....

..we hebben een maakbare samenleving

en een maakbare wereld!

Maar daarnaast denk ik steeds meer:

bid en U zal gegeven worden,

klopt en U zal worden opengedaan.

Maar we moeten wel onze blinddoek afdoen,

onze ogen open

en zien welke zaken de voorzienigheid ons aandraagt

of welke deuren voor ons opengedaan worden.

We moeten leren de tekens te zien .

Met vertrouwen onze wensen formuleren,

met vertrouwen uitkijken en handelen naar

de tekens die ons verschijnen.

De voorzienigheid helpt die zichzelf helpen.

De voorzienigheid helpt en betaald de arbeiders in de wijngaard.

Samen maken we een mooie samenleving

een wereld waarin nog maar

weinig geween en tandengeknars zal zijn …

..een witte stad.

De toekomst die denkers als Kropotkien en Van Duin ons voorspiegelen

Een wereld waarin iedereen mag doen wat hij wil,

doen wat hij leuk vindt.

Doe wat U wilt maar doe een ander geen kwaad zal niets dan de wet zijn

(vrij naar Alister Crowley)

voor mijn broeder Marc.

Brand, vuur, rook, koffie, gevoelens, veel te doen, spanning in mijn buik, nog steeds verlangend naar mijn vrouw.

Tja het begin van een drukke week,

niet alleen veel te metselen

maar ook veel te doen;

allemaal van die dingen die ik niet leuk vind.

Ook heb ik zoveel te vertellen

en te schrijven.

Ik kick erop dat het zo openbaar is

als ik weet niet wat

maar dat waarschijnlijk gewoon niemand 't leest.

En als iemand het zou lezen:

geen commentaren ….

Hoewel ik dat wel leuk zou vinden,

kan ik daarop weer heftig reageren

of me druk of blij over maken.

Het begon vandaag met brand,

ik had de verkeerde pit op het vuur aangezet

en hoorde het knetteren,

toen ik op het knetteren afging

ontstond de brand>

IK ging meteen aan het blussen.

Dat was niet gemakkelijk

want het vuur verspreidde zich sneller

dan mijn bluscapaciteit.

In ieder geval veel rook,

nog meer rommel in de keuken

en een verbrande frietpan en snijplank. Daar het zo'n plastic plank was nog veel smeltrotzooi bij.

Enfin het is al een heel eind schoon,

alleen de rook krijg ik niet weg uit

mijn huiskamer.

Ik geef mezelf tijd voor deze blog

tot 10 uur

dus moet um na gaan kijken

en online zetten.....

Nou de groenten van Hak

voor mijnheer de groot en Ien

en de allerbeste groeten

voor de rest van de wereld

Han

Vandaag

Vandaag leek ik net Marijke,

ging in mijn bezigheden van impuls naar impuls

van t één half afgemaakte hobbelde ik naar het andere...

..resultaat in “”no time”” een huis overhoop en een heleboel onafgemaakt werk.

Nou ja ik heb keihard gewerkt weer,

nog steeds dwars door die rug heen puur op adrenaline.

Nu voorzie ik al dat het deze week zo zal blijven (tot woensdag zit mijn agenda barstensvol)ik kan geen moment op adem komen. Dus neem ik de tweede helft van de week maar om puin te ruimen of zal ik rust nemen en in Den haag blijven??? ik weet niet hoe en ik weet niet wat maar het is me efkes wat.

Vandaag rommelig begonnen mijn zoon gebeld , gooide de hoorn erop, geen enkele sociale opvoeding gehad.die jongen. Daarna vogeltjesmarkt heel mooie blauwe basketschoenachtige sportschoen gekocht.

De man dong zelf af tot 8 euro, toen ben ik maar gezwicht......maar ze zijn fantastisch!!

Rest van de auto leeggeruimd,

boekenkast naar boven gesjouwd,

stellingen in elkaar gezet en schoongemaakt,

alles uitgepakt

doos rommel weg en doos uitzoek Marijke,

dat was het dan.

Om me heen maar ik heb een beperkte orde

door het toetsen bord.

Filtertje opgegoten en dan dadelijk koffie met slagroomgebak.

Maar één stukje meneer??

Ja want ik ben maar alleen.

Daarna nog even bemoeid met

de ruzie tussen twee Turkse jongetjes

de oudere broer verklaarde dat hij ook het niet kon oplossen en dat er alleen een nog oudere zus thuis was..

.geen ouders.

Maar het was niet goed de ruzie zei hij.

Enfin weg van de bakker thuis..

..in eerste instantie weer impulsief aan de vele halve klussen om me heen begonnen,

eigenlijk ook de auto nog wegzetten

maar dat wordt morgen vroeg.

Eerst koffie met gebak,

dan tv kijken en wellicht nog wat eten ,

in ieder geval een borrel vandaag

en verder naar slaapland

dag dag daaaaaaaaaag

Han

DE ZON SCHIJN ,

MAAR HET REGENT IN MIJN HART,,,,

terwijl het zonnetje buiten schijn , de kinderen vrolijke spelen rollen de tranen over mijn wangen.

Ik ween over een verstoorde, trubbelige en wrede relatie met mijn jongste zoon.

Dit moet ik helemaal overlaten aan de voorzienigheid maar hoe wreed speelt het noodlot telkens maar weer en weer opnieuw en opnieuw met mijn liefde en gevoelens.

Ik houd oprecht van mijn 4 kinderen,

ook Hillary beschouw ik als mijn kind en houd van haar met evenveel liefde en vol vaderlijk vuur verlang ik ook naar haar gezelschap.

Weer vreemd waar je schijnbaar het meeste van houd en verlangt (naar je oogappeltjes);

daar heb je de moeilijkste relatie mee.

Wel ben ik er van overtuigd dat de boze tovenares van donkerland er voor grote delen kwade genius achter is.

Ik denk zelf dat zij hem weer met de verbodsformule betoverd heeft.

Door deze gebeurtenis is

het misschien wel de eerste keer dat ik op zondag niet naar de vogeltjes markt ga..

..of stop ik nu met wenen en zelfbeklag, poets mijn tanden , trek mijn kleren aan en ga.......

ok het is dat......

Gewoon vogeltjesmarkt vandaag

waarde logboekvrienden.

Ik groet U de vogeltjes wachten mij

Han

Blauw,

groen of blauw??

Blauw!!!

Als men mij vroeg:Wat is je lievelingskleur heb ik mijn leven lang (sinds ik mezelf kan herinneren) groen gezegd.....maar ik moet bekennen het is eigenlijk blauw.

Waarom blauw...ik weet het niet, ik wist tot op juist zelfs niet dat het zeggen van groen een sterk staaltje van zelfontkenning was.

Of was het

een soort misplaatst conservatisme,

rechtlijnigheid, schaamte of wat dan ook.

Ik had nu eenmaal GROEN GEZEGD DUS GROEN ZOU HET BLIJVEN.

Maar vandaag na een dag hard werken,(ik ben nog steeds aan het verhuizen en rotzooi van het kroegbazen bestaan aan het wegdoen)drie dagen rugpijn gebeurde het.

Toch nog maar wat uit de auto naar boven sleuren, rugpijn of niet, aansluitend doesjen,jezelf een ijsje onthouden...

..want....

discipline(!), eerst bloggen(!) gebeurde het.

Ik trok een blauw t shirt aan en was niet helemaal op mijn qui-vive …..

Toen besefte ik ik houd van blauw, blauw de kleur van onze blauwe aarde ,blauw zijn na een avondje stappen

blauw ik houd van blauw blauw...bla bla bla

groeten

Han