De wegen lopen door,
weer een “”gewone””dag in Antwerpen.
Het was weer eens een gewone dag in Antwerpen.
Eigenlijk had ik nu nog op en rond de groenplaats moeten wezen
genietend van een bolleke in de kroeg.
Ware het niet dat ik gedreven en
getrokken werd door het blog.
Bang als ik ben weer te vergeten
wat ik zou willen schrijven.
Ik vertel het nu vlug om het niet te vergeten “”Rituaal van mijn pizza”'...en...
“”Alleen eten!!””
De dag is gewoon begonnen;
opstaan klaarmaken om naar buiten,
de gaan blog schrijven.
Voordat ik ging eerst
maar even een wasje inde masjien..
..hoge temperatuur
mijn overhemden moeten wit zijn.
Eerst maar eens een
“velo”van t stad Antwerpen pakken
en dan op weg naar de deurwaarder.
Wat een beroep zeg deurwaarder!!
helaas een noodzakelijk kwaad..
..alleen spijtig de wijze
waarop het beroep wordt uitgevoerd hier ,
maar daar vertel ik wel eens meer over.
Voor de zwakkere in de samenleving
is hier eigenlijk geen plaats,
zeker geen compassie.
Enfin daar kopieën laten trekken
van de rechterlijke uitspraken
(ze hadden hun dossier niet volledig.)
En maar weer verder
met een velo van t stad..
..helaas platte band even doorgefietst
en weggezet;
zadel omgedraaid,
doorgelopen naar de stadsfeestzaal
daar wat rondgekeken .
Vervolgens de Slegte aangedaan
daar wat boeken gescoord ,
velootje gepakt
en door naar de kroeg,
bolleke gedronken;
inderdaad prijs is omhoog naar 2.20
( voor de toeristen zeker )
maar in vergelijk nog niet duur.
In een boek begonnen.
( is een echtte harte treffer voor me vertel ik wel es meer over ).
Wauw wat een boek,
raakt me recht in het hart;
weer een inzicht of liever meerdere inzichten
(zo u wil geheimen die me duidelijk worden.)
Daarna naar
“”da Giovanni “”
een pizza'tje eten met een lekker glas witte wijn, lekker doorlezen in mijn boek.
Ik besefte toen hoe heerlijk en fijn ik het vind
weer vrijgezel te zijn
en lekker alleen te eten
in het midden van de drukte en gezelligheid .
Ik geniet ,
ik schreef hier vroegere al een paar keer over
in mijn dagboeken van voor ik met Ineke getrouwd raakte..
....NU besef ik pas hoe heerlijk ik dat vind ,
wat een genot
wat een genoegen
wat een heerlijkheid;
het rustige vrijgezelle bestaan.!!!
Lezende
en naderhand pizza-etende,
besefte ik me
hoe ritualen en symboliek
vergroeid en vereend met me zijn.
Nu
(mede door ons clubje)
leer ik dat datgene wat intuïtie en ratio
me te vertellen hebben,
te integreren en interpreteren in mijn bestaan.
En dit boek verwoord dat zo nu zo mooi.
Enfin dat wilde ik maar zeggen;
Ik was zo bang het te vergeten
dat ik niet opnieuw
een bolleke ben gaan drinken
om naar de mensen te kijken
en te genieten op de groenplaats
maar half dronken van bier en wijn,
beneveld door de diepere gedachten
(die mijn geest zowel verlichten als benevelen)
Opnieuw 't velootje van t stad op ben gestapt
en naar huis gereden ben.
Daar ben ik nu
en besluit de dag op de
mij gebruikelijke manier.
Dag dag
dag vogels
dag bloemen
dag kinderen.
Han
